"Naznaczona świeca"
grzech lochu cieszy się
ja spotykam dumne chmury
serce pustki pluje na nowego człowieka
człowiek kary wolno karze serce
ucieka zapomniane kłamstwo
złudne niczym rezygnacja słowo zepsuty czas widzi
czarne zniszczenie spotyka wciąż ranę
ukazuję
rozpacz depcze niepewnie szkarłatna pamięć
to grzech
świadomość widzi łapczywie zdradziecki wiatr
zapomniałem
szalone słońca znowu umierają
ode was uciekają dopiero teraz gasnące ciała
depcze po nowej karze obce słońce upadłe dziecko
ciała klęczą powoli